Mundartgedichte

Werbung:
Feiamusik

Noch Gerling hod si', wei' s neamt kennt,
scho' enter kaum a Mensch verrennt,
denn in dem Kaff woar's nur zum Klong,
wei'd' Füx duat "Guade Nocht" si' song.

Drum woas ma heit' no von der G'foah,
der ma' do amoi ausg'setzt woa,
wia do a Mannei woa zum Rost'n
und Plotz hod g'suacht fian Leierkost'n.

Da Buagamasta, den er g'frogt,
hod eam dös Spritz'nhaus donn g'sogt,
wo hoid der Kuabemusikant
a Platzei fia sein Kost'n fand.

Oba, wia ma's vom Teifi kennt,
hod grod dö Nocht a Stodl brennt
und sand dö Floriani g'flitzt,
im Finstan hoid um eana Spritz’.

Nur stott da Spritz'n, ohne Witz,
sand's mit da Leier hi' zur Hitz
und hom erst g'merkt, do spüt’s o Graus:
"So lebe wohl, du oides Haus".

Adamas
 
Feiamusik

Noch Gerling hod si', wei' s neamt kennt,
scho' enter kaum a Mensch verrennt,
denn in dem Kaff woar's nur zum Klong,
wei'd' Füx duat "Guade Nocht" si' song.

Drum woas ma heit' no von der G'foah,
der ma' do amoi ausg'setzt woa,
wia do a Mannei woa zum Rost'n
und Plotz hod g'suacht fian Leierkost'n.

Da Buagamasta, den er g'frogt,
hod eam dös Spritz'nhaus donn g'sogt,
wo hoid der Kuabemusikant
a Platzei fia sein Kost'n fand.

Oba, wia ma's vom Teifi kennt,
hod grod dö Nocht a Stodl brennt
und sand dö Floriani g'flitzt,
im Finstan hoid um eana Spritz’.

Nur stott da Spritz'n, ohne Witz,
sand's mit da Leier hi' zur Hitz
und hom erst g'merkt, do spüt’s o Graus:
"So lebe wohl, du oides Haus".

Adamas
Köstlich! Und ich verstehs gut.:)
 
Werbung:
Da Oaztbefund

Da Oazt er sogt: „Mei liaba Monn
schau is mir ihre Werte on,
do frog i mi, wia konn’s dos gem,
dass sie mit so vü Gwiagst no lem“?

„Bei so an Schwung on Maladät
wia’s vor mir auf’n Zettel steht,
do sand doch olle Pülln und Tropfen
nur mehr für d‘Kotz und nur a Topfn“.

„Die Leber und des ohne Zweife,
is doch bei ihna längst beim Teife
und a die Niern, so da Befund,
sand mehr ois wia scho untern Hund“.

„Bei oi die Sochn, des is gwiss,
wird kloar a wos die Ursoch is
und zwoar, dass sie gonz ohne Frong,
woi Alkohoiprobleme hom“.

„Drum ob sofort mei guada Rot,
des Saufen jetzt a Ende hod,
bevor, wos sonst jo nohe liegt,
a no die Müz den Geist aufgibt“.

Do reißt’s eam glei den oidn Specht:
„Die Müz is guat? Des kommt ma recht!
Wei' wonn die weiter is zum Brauchen,
werd i auf der hoit weitersauf'n.

Adamas
 
Zurück
Oben