Blosfest
A Ehepoar aus Woid om Loahm,
scho' siewezg Joahr grod duat dahoam
dös kimmt, wei's dös hoid amoi mog,
zum erst'n Moi noch Wean, in'd Stod.
Duat, im Hotö zum rod'n Off'n,
do richt'n sa si' ein zum Schlof'n
und wiad, ma' kennt jo dass vom Lond,
ea glei' ois zoagt und a benonnt.
Spat in der Nocht, so beim Erkund'n
geht da Portier donn seiner Rund'n
und heat vo’ eanan Zimmer her:
"Tua weida du, i konn ned mehr"
Mei Liaba, denkt er si' im Stühn,
wer wird do wem an Wunsch erfühn
und grinst si' oans, stöht er si' vua,
wias zuageht do bei dera Tour.
Donn späda, wieder vor ean Zimmer,
klingts scho' gonz schwoch:"I konn jetzt nimmer,
moch du jetzt weider, i bin plott,
glei' foll i um so bin i mott.
Jetzt da Portier, a ned valeng,
der denkt si': "Do muaß jetzt wos g'scheng,
wei' dera Soch konn ma’ ned traun,
s'wird Zeit jetzt noch'n Recht'n z'schaun".
Schnö sperrt er auf und stiatzt ins Zimmer,
denkt on an Unfoi, oder schlimmer,
wei' wonn dö Leit om Umfoin san,
kennt leicht jo oans dabei wos drahn.
Nur wos er sicht dös is' koa Graus'
und haut’s eam in Vogl naus,
wei’ er segt nua dö oid'n Hos'n
si' plong dös s'Liacht zum ausdablos'n.
Adamas
A Ehepoar aus Woid om Loahm,
scho' siewezg Joahr grod duat dahoam
dös kimmt, wei's dös hoid amoi mog,
zum erst'n Moi noch Wean, in'd Stod.
Duat, im Hotö zum rod'n Off'n,
do richt'n sa si' ein zum Schlof'n
und wiad, ma' kennt jo dass vom Lond,
ea glei' ois zoagt und a benonnt.
Spat in der Nocht, so beim Erkund'n
geht da Portier donn seiner Rund'n
und heat vo’ eanan Zimmer her:
"Tua weida du, i konn ned mehr"
Mei Liaba, denkt er si' im Stühn,
wer wird do wem an Wunsch erfühn
und grinst si' oans, stöht er si' vua,
wias zuageht do bei dera Tour.
Donn späda, wieder vor ean Zimmer,
klingts scho' gonz schwoch:"I konn jetzt nimmer,
moch du jetzt weider, i bin plott,
glei' foll i um so bin i mott.
Jetzt da Portier, a ned valeng,
der denkt si': "Do muaß jetzt wos g'scheng,
wei' dera Soch konn ma’ ned traun,
s'wird Zeit jetzt noch'n Recht'n z'schaun".
Schnö sperrt er auf und stiatzt ins Zimmer,
denkt on an Unfoi, oder schlimmer,
wei' wonn dö Leit om Umfoin san,
kennt leicht jo oans dabei wos drahn.
Nur wos er sicht dös is' koa Graus'
und haut’s eam in Vogl naus,
wei’ er segt nua dö oid'n Hos'n
si' plong dös s'Liacht zum ausdablos'n.
Adamas